Neapol - Napoli |
| Neapol, Napoli, miasto
w południowej części Włoch. Położone nad Zatoką
Neapolitańską (Morze Tyrreńskie), u podnóża
Wezuwiusza. Stolica regionu Kampania. 1,1 mln mieszkańców,
zespół miejski 3,1 mln mieszkańców (1993). Historia: założony ok. 600 p.n.e. jako kolonia grecka Kume. 327-326 p.n.e. podbity przez Rzym, od VI w. n.e. pod panowaniem Bizancjum. Ok. 763 przekształcił się w niezależne księstwo. W XI w. Neapol uzyskał samorząd. W 1139 przyłączony przez Rogera II do Królestwa Sycylii, od 1226 stolica Królestwa. W 1224 Fryderyk lI założył w Neapolu uniwersytet. Od 1282 stolica Królestwa Neapolu. Centrum renesansu włoskiego. W 1806 proklamowano powstanie nowego Królestwa Neapolu, które w 1816 przekształciło się w Królestwo Obojga Sycylii. W 1860 opanowany przez G. Garibaldiego, wszedł w skład zjednoczonych Włoch. W czasie II wojny światowej silnie zniszczony. Jeden z największych ośrodków przemysłowych kraju. Silnie rozwinięty przemysł metalurgiczny (huty żelaza, aluminium i ołowiu), środków transportu (samochody, samoloty, tabor kolejowy), maszynowy, elektrotechniczny i precyzyjny. Także zakłady przemysłu chemicznego, włókienniczego, materiałów budowlanych i spożywczego. Wielkie rafinerie ropy naftowej. Ważną gałęzią jest przemysł stoczniowy. Siedziba wielkich koncernów przemysłowych i banków. Węzeł drogowy i kolejowy. Wielki port pasażerski i handlowy. Port lotniczy. Ważny ośrodek kulturalno-naukowy. Liczne szkoły wyższe (w tym uniwersytet) i placówki naukowo-badawcze. Ośrodek turystyczny o znaczeniu międzynarodowym. Zabytki: średniowieczne zamki: Castel dell'Ovo i Castel Nuovo (XIII w., wielokrotnie przebudowywane) z łukiem triumfalnym (XV w.). Gotycka katedra (XIII w.), kościoły: S. Lorenzo (XIII, XVIII w.), S. Domenico Maggiore (XIII w.), S. Chiara (XIV w.), S. Anna dei Lombardi, zwany Monteoliveto (XV, XVI w.), kościoły renesansowe: S. Giacomo degli Spanoli (XVI w.), S. Gesu Nuovo (XVI, XVII w.), kościoły barokowe: S. Maria Donnaregina (XVI w.), S. Gerolomini (XVI, XVII w.), S. Maria della Sanita (XVII w.), klasycystyczny S. Francesco di Paolo (XIX w.), klasztor kamedułów (XVI w.), pałace renesansowe: Cuomo, Gravino (XV w.), barokowe: Salerno (XVIII w.), Capodimonte (XVIII, XIX w.). |
| źródło: WIEM: WIELKA INTERNETOWA ENCYKLOPEDIA MULTIMEDIALNA http://www.encyklopedia.pl/
|
|
Copyright 2000 - 2005 - All Rights Reserved - Wszelkie Prawa Zastrzeżono |
|
|
