Kalabria - Calabria |
Kalabria, Calabria,
region w południowej części Włoch. Powierzchnia 15 100
km2. 2154 tys. mieszkańców (1990). Stolica Reggio di Calabria. Historia: starożytne Bruttium, kolonizowane przez Greków w VIII-VI w. p.n.e., w III w. p.n.e. podbite przez Rzym, a po jego upadku opanowane przez Bizancjum. W XI w. Kalabria została podbita przez Normanów i weszła w skład Królestwa Sycylii. W XII w. pod panowaniem Sztaufów, w XIII w. dynastii andegaweńskiej, a w XV aragońskiej. 1860 włączona do zjednoczonych Włoch. Zajmuje górzyste obszary Półwyspu Kalabryjskiego. Gospodarka oparta na rolnictwie. Na nadmorskich nizinach i nasłonecznionych stokach Apeninów uprawia się oliwki, winorośl i owoce cytrusowe. W wyższych partiach gór prowadzona jest hodowla owiec i kóz. Przemysł słabo rozwinięty: w Crotone - chemiczny i hutniczy, a w Catanzaro - spożywczy. Większego znaczenia nabiera przemysł włókienniczy (wełna). W Reggio di Calabria port morski oraz komunikacja promowa z Sycylią. W oparciu o kąpieliska nadmorskie (m.in. Locri, Palmi, Tropea) rozwija się turystyka. Zacofanie gospodarcze regionu jest powodem emigracji ludności na obszary północnych Włoch lub za granicę. |
źródło: WIEM: WIELKA INTERNETOWA ENCYKLOPEDIA MULTIMEDIALNA http://www.encyklopedia.pl/
|